دکتر مجتبی صدریا، مدرسی فرهنگ شناسی دانشکده جامع سیاستگذاری - دانشگاه مرکزی توکیو امروز در همایش دوروزه «فرهنگ و صنعت» مقالهای با عنوان تحول در بطن تعامل (تجربه سایر کشورها درباره رابطه فرهنگ و صنعت) را ارایه داد.
وی گفت: بررسی مبانی فکری، تحقیقات فنی و تاثیرات اجتماعی انقلاب صنعتی، نشان میدهد که رابطه این پدیده اجتماعی - انقلاب صنعتی - با فرهنگ، نه رابطهای بیرونی همچون رابطه بین دو پدیده مجزا، بلکه رابطه‌ای درونی و در واقع معلول ماهیت خود آن است. به عبارت دیگر، در همان آغاز زایش صنعت مدرن از انقلاب صنعتی، پیوند تنگاتنگ فرهنگ و صنعت رخ داده بود.
وی ادامه داد: برخلاف در هم آمیزی فرهنگ و صنعت در انقلاب صنعتی رابطه کشورهای حاشیهیی (یا در حال توسعه یا دنیای سوم) با فرهنگ و صنعت متجلی در انقلاب صنعتی، رابطهای آزمندانه، آرزومندانه و بیرونی بوده است. در این کشورها برخی خواستار ابعاد کاربردی صنعتی بوده و برای برخی دیگر ابعاد پویایی آفرین فرهنگ صنعتی اهمیت داشته است. اما در کل، فهم بیرونی صنعت مدرن برپایه توانایی تفکیک بین فرهنگ و صنعت شکل گرفته است.
صدریا همچنین گفت: بعد از جنگ جهانی دوم در جوامعی که در دوران انقلاب صنعتی، بستر امتزاج فرهنگ و صنعت بودند یا آن که دیر یا زود به اهمیت آن پی برده و در طرحهای اجتماعی خود آن را سامان دادند، ابعاد هنری به عنوان شکل ویژهای از امتزاج فرهنگ و صنعت، به طور نظاممند بررسی و در صنعت پیاده شد. در نقطه مقابل کشورهای صنعتی، در دیگر کشورها و در همان دوران بعد از جنگ جهانی دوم، پذیرش جدایی فرهنگ و صنعت همچون یک منطق، بدان منجر شد که این کشورها در قالب پذیرش “طرحهای توسعهیی” ابعاد صنعتی و فرهنگی کشورهای صنعتی را بیهیچ تغییری و بدون این که در امتزاج آنها بکوشند، به عاریت بگیرند و بدین ترتیب دولتها برای خلاصی از تنگناها، به جای رفتن در مسیر جامعه خود، راههای ناهمگون برگزینند. امروزه این تجربه 50 ساله که حاصل آن دوری بیش از پیش دوندگان کشورهای جهان سومی از اهداف خود و عدم دستیابی به منطق بهرهوری، بازده و سامان اجتماعی کشورهای صنعتی بوده است، ناممکن بودن خود را بیش از پیش ثابت کرده و نشان داده است. در این زمینه آنچه که امروزه در صحنه جهانی بروز یافته است، دو مسیر، دو تفکر و دو تفسیر متفاوت است: یکی استراتژیهای سرابی، به معنی دستیابی به سراب صنعتی شدن و تجلیات جدید و مدونتر طرحهای توسعهای (و از جمله توسعه پایدار) و دیگری تغییر در نگرش با پذیرش اجتنابناپذیر بودن کسب بینشی جامع از زیست فردی و اجتماعی.
وی ادامه داد: در بینش اخیر سرمایه‌های هر جامعهای در سه حیطه بررسی می‌شود: سرمایه طبیعی ، سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی. مناسبات موزون این سه حیطه در هر جامعه، شرط ضروری زندگی پایدار sustainable life/sustainable living است. باید توجه داشت که چالش حاصل از برخورد این سه حیطه (یا انسان، طبیعت و جامعه) به طور همزمان در همه جوامع مستقل از سطح و کیفیت صنعتی بودن آنها وجود دارد؛ حال سوال اساسی این است که آیا در جامعه ما خواست بهره‌گیری از این امکان جدید، که همه جوامع را بر سر یک خط قرار داده است، وجود دارد؟

موسی غنی نژاد، دکتر اقتصاد و مدرس دانشگاه صنعت نفت امروز در همایش «فرهنگ و صنعت» مقالهای با عنوان جهانی شدن و فرهنگ صنفی ارایه کرد.
وی گفت: جهانی شدن از لحاظ اقتصادی به معنای کم رنگ شدن مرزهای گمرکی و در نهایت محو موانع تجارت آزاد اعم از موانع تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای میان کشورهاست. این پدیده در حال شکل دادن سازماندهی جدیدی از تولید و تقسیم کار جهانی است. توسعه فناوریهای پیشرفته اطلاعاتی و دسترسی آسان و ارزان به اطلاعات در سطح جهانی جنبهی مهم دیگر جهانی شدن است که در حقیقت به نوعی پشتیبان و مکمل جهانی شدن اقتصادی است. اما در ورای این دو جنبه مادی و عینی جهانی شدن آنچه اغلب مورد غفلت قرار میگیرد جهانی شدن برخی قواعد و قوانین کلی است که مرزهای ملی را نه تنها از جهت اقتصادی بلکه از جهت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیز در مینوردد. در واقع میتوان گفت که جهانی شدن مادی و عینی بدون اتکا به برخی ارزشهای کلی و جهانشمول غیرممکن است. مجموعه این ارزشها، که آن را به فرهنگ صنعتی میتوان تعبیر کرد، محصول دنیای مدرن و در واقع درون مایه اندیشه مدرن است. انقلاب صنعتی و پیامدهای آن در دو سدهی گذشته و نیز دو موج وسیع جهانی شدن اقتصادی یکی در پایان سدهی نوزدهم - آغاز سده بیستم و دیگری در پایان سده بیستم - آغاز سده بیست و یکم، در حقیقت نتیجه تحول فکری و پیدایش فرهنگ مدرن صنعتی است.
او افزود: منظور ما از صنعت در اینجا مفهوم اصلی آن است و نه معنای محدودی که امروزه اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرد و منحصر به بخش معینی از فعالیتهای اقتصادی است. معنای اصیل صنعت در اندیشه مدرن عبارت است از قدرت خلاقه انسان در جهت ایجاد رفاه بیشتر برای انسانها انسان مدرن، در واقع همان انسان صنعتی با فرهنگ صنعتی است، فرهنگی که در حال جهانی شدن است و مسایل خاص خود را به وجود آورده است.

ایران، شرکت سایپا و دفتر پژوهشهای فرهنگی، اولین همایش فرهنگ و صنعت را در روزهای بیست و هفتم و بیست هشتم خردادماه سال جاری، در تالار اجتماعات ساپکو (کیلومتر 12 جاده مخصوص کرج) برگزار میکند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در روز اول برگزاری این همایش دوروزه، موسی غنینژاد با موضوع ”جهانی شدن و فرهنگ صنعتی” ، مجتبی صدریا با موضوع ”تحول در بطن تعامل (تجربه سایر کشورها درباره رابطه فرهنگ و صنعت)” ، سیدمهدی حجت با موضوع ”نسبت روح ایرانی با صنعت ایرانی” ، علی رامین با موضوع ”جلوههای هنر ایران در صنعت” ، رضا ویسه با موضوع ”موانع فرهنگی توسعه صنعتی” و محمدعلی حسیننژاد با موضوع ”نقش ساختار و مدیریت” و مسعود نیلی درباره ”چالشهای فرهنگی ـ اجتماعی تحقق استرانژس توسعه صنعت کشور” سخنرانی خواهند کرد و در روز دوم علاوه بر اعلام محورها، نتیجه کار هر یک از گروهها کاری حاضر در همایش اعلام خواهد شد.

واردات ناآگاهانه تکنولوژی و بیتوجهی به ابعاد سازمان افزار و اطلاعات افزار آن موجب مقهور شدن کشور ما در برابر فنآوری شده است.
به گزارش ایسنا، نتایج تحقیقات مهرداد بیات از سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران که در مقالهای به ” بررسی تکنولوژی اطلاعات و نقش آن در توسعه تکنولوژی” پرداخته است، میافزاید: تکنولوژی و فناوری به عنوان عامل کلیدی رقابت در بازارهای بینالمللی و رشد و توسعه اقتصادی کشورهای در حال توسعه محسوب میشود.
مولف در این مقاله با بیان اینکه امروزه حجم سیلیکون خالص، اعتبار و قدرت واقعی کشورها را مشخص میکند خاطرنشان کرده است: وقتی حاصل تفکر، خلاقیت، ایمان و تلاش سازمان یافته ملتی روی این سنگ بلورین متبلور میشود محصولی پدید میآید که ارزش آن به مراتب بالاتر از طلای خالص است. اکنون اعتقاد کلی بر این است که فناوری اطلاعات در حکم کلیدی برای رشد اقتصادی و عامل تغییرات اساسی در هر جامعه است و همچنین ابزاری جهت کاهش فاصله طولانی کشورهای درحال توسعه با کشورهای توسعه نیافته میباشد، این فناوری قادر است کیفیت زندگی مردم را بالا برده، قابلیت دسترسی به اطلاعات بیشتر را برای مردم به وجود آورده و فرصتها و اشتغال بیشتری را برای همگان فراهم نماید.
نتایج این مقاله میافزاید: کشور ما میتواند با سرمایهگذاری در این فناوری، بحران بیکاری را پشت سر گذاشته و قدمهای توسعه را سریعتر بردارد.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: بیش از چهارصد سال است که ایران دستاندرکار واردات تکنولوژی است، نخست در صنایع نظامی و سپس در سایر صنایع، این فرایند طولانی هرگز موجب پیدایش یک پایگاه علمی، بومی یا آفرینش فناوری در ایران نشده و نخواهد شد و با در نظر گرفتن درآمدهای عظیم نفت که ما از آن بهرهمند شدهایم این ناکامی واقعا شگفتانگیز است.
نویسنده با اشاره به خرید تکنولوژی از طریق داراییهای بادآورده نفتی، یادآوری کرده است: پذیرش، ابداع و خلاقیت در همه زمینههای خود، نیاز به یک فرهنگ فراگیر عمومی دارد و باید به گونههای مدون روی آن مطالعه و بررسی شود. صنعت ما به علت وارداتی بودنش فضای مناسبی برای مدیریتها ایجاد نکرده و از همان آغاز ساختار مدیریتی را با مسائلی مواجه نموده است.
لازم به ذکر است، برخلاف تغییر و تحولات روز افزون در ساختار اجتماعی ایران و جهان، متاسفانه هنوز نگرش مدیریتی ما در بیشتر بخشها سنتی بوده و به گونه‌ای با این قضیه برخورد میکنیم که گویی مدیریت یک بخت و اقبال بادآورده است که آسایش و منافع ظاهری آن نمود دارد.

دکتر اوستا گودرزی - کارشناس خودرو - در گفتوگو با گفت: مخازن ذخیره “cng“ به علت تحمل 200 بار فشار بسیار ضخیمتر از کپسولهای ”lpg” ساخته میشود که این امر سبب زیاد شدن وزن آن به میزان 200 کیلوگرم خواهد شد.
وی تاکید کرد: با توجه به ظرفیت “پیکان“، این خودرو توانایی ذخیره میزان زیادی از گاز را ندارد و در بهترین حالت قادر به طی 100 کیلومتر با سوخت گاز است.
گودرزی افزود: در صورت دو گانه‌سوخت شدن ”پیکان“ با توجه به افت توان در حالت گاز و میزان طی مسافت کم با استفاده از گاز، این خودرو بیشتر اوقات در حالت بنزین‌سوز قرار خواهد داشت و وزن 200 کیلوگرمی مخزن سبب افزایش مصرف بنزین و کاهش توان خودرو و حتی در حالت بنزین‌سوز خواهد شد.
وی، با بیان این که خودروی پیکان ضریب تراکم بسیار نامناسبی دارد، افزود: برای گاز سوز کردن خودروها به ضریب تراکم مناسب و استفاده از سیستم انژکتوری نیاز است و گاز سوز کردن خوردو در صورت دارا بودن این عوامل و با داشتن قدرت بالا قابل پذیرش است.
این کارشناس، تاکید کرد: در صورت استفاده از تکنولوژی نامناسب در دوگانه سوخت کردن “پیکان“ و گازسوز کردن خودروها در حالت کاربراتوری، شاهد بدبین شدن مردم نسبت به سوخت گاز خواهیم بود.
وی، دوگانه‌سوز کردن و گازسوز کردن خودروهای ایرانی را مناسب دانست و افزود: خودروهای دیزلی به علت خصوصیات سوخت دیزل، دارای ضریب تراکم بالایی بوده و همچنین دارای توانایی جاسازی مخازن متعددی هستند.
گودرزی در پایان خاطرنشان کرد: تصمیمگیری در مورد چگونگی گاز سوز کردن خودرو ها باید از سوی تمامی ارگانها مانند وزارت نفت، وزارت صنایع و خودروسازان انجام شود و تصمیمگیری از سوی یک ارگان، ضریب شکست این طرحها را افزایش می‌دهد.

به گزارش خبرنگار صنعت و معدن خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این همایش که با حضور وزرای صنایع و معادن و آموزش و پرورش و تعداد زیادی از مدیران صنعتی کشور برگزار شد، دکتر خوش نویس (دبیر علمی همایش) با ذکر تاریخچه‌ای از تشکیل شورای فرهنگ و صنعت، اظهار داشت: شورای فرهنگ و صنعت با هدف بررسی ارتباط دو مقوله فرهنگ و صنعت و نزدیکی این دو در وزارت صنایع و معادن تشکیل شده است.
وی، افزود: به دنبال تحقیقاتی که از سوی وزارتخانه‌های صنایع و معادن و آموزش و پرورش انجام شده است، تفاهمنامه‌ای در رابطه با فرهنگ افراد جامعه در مصرف کالاهای تولیدی، تهیه شد که در پایان همایش به امضا خواهد رسید.
خوشنویس، همچنین از امضای تفاهنامه میان وزارت صنایع معادن و آموزش و پرورش در پایان این همایش خبر داد.

محمدعلی حسین نژاد، دکتری توسعه سیستماتیک،مقاله ، نقش ساختار و مدیریت سازمانی در تعمیق و گسترش تعامل بین صنعت و هنر، را امروز در همایش دوروزه «فرهنگ و صنعت» ارایه کرد.
در این مقاله آمده است: در سالهای پایانی قرن بیستم رویکردهای جدیدی در دنیای صنعت و تکنولوژی در پیش گرفته شده است که بیانگر نوعی تحول بنیادین در دیدگاه و روحیهی حاکم بر فرایندهای ساخت و عرضهی محصولات و کالاهای صنعتی میباشد.
در این مقاله ضمن رجوع به نظر برخی از اندیشمندانی که عمدهی تبعات منفی گسترش صنعت را در دنیای مدرن ناشی از غلبهی دیدگاه و روحیهی مکانیکی بر مدیریت و ساختار سازمانهای صنعتی میدانند، مهمترین وجوه تحولات جدید در این عرصه مورد اشاره قرار میگیرد و به یکی از تاثیرگذارترین این وجوه یعنی تقویت دیدگاه و روحیه ی هنری در دنیای صنعت پرداخته میشود.
تعریف دیدگاه و روحیهی هنری و تفاوتهای آن با دیدگاه و روحیهی مکانیکی با استفاده از نظریههای برخی دیگر از صاحب نظران و اندیشمندان بخش دیگر مقاله را تشکیل میدهد. در ادامه به این موضوع اشاره میشود که تا پیش از رواج سازمانهای صنعتی مبتنی بر تولید انبوه و متکی بر استانداردهای صرفا کمی و مادی، ساخت و پرداخت ابزار و محصولات صنعتی به نسبت زیادی از مولفههای مربوط به دیدگاه و روحیه ی هنری برخوردار بوده است و صنعتگران غالبا از عناصر مربوط به این مولفهها د رکارهای خود بهره میگرفتهاند. در حقیقت تفرق و جدایی دنیای صنعت و دنیای هنر نتیجهی عارضی گسترش و حاکمیت رویکردهای مبتنی بر دیدگاه مکانیکی در سازمانهای صنعتی بوده که گرایش رایج در آنها تولید انبوه محصولاتی بوده است که میتوانستهاند نیازهای مادی و روزمرهی زندگی بشر را با سرعت بیشتر و قیمت پایینتر برآورده سازند و یا راههای رفع این گونه نیازها را برای او تسهیل کنند.
بررسی زمینهها و ضرورتهای ایجاد پیوند و تعامل بین صنعت و هنر در دنیای امروز که موجب پیدایش و گسترش رویکردهای تازهای در هر دوی این عرصهها شده محور دیگر بحث مقاله را تشکیل میدهد. پی آمد این پیوند و تعامل توجه به عناصری چون تناسب، انسجام، و زیبایی و نیز همسویی با فرایندهای طبیعت و محیط زیست در تولید محصولات در کنار رعایت بیشتر استانداردهای کیفی در آنها میباشد.
در بخش پایانی مقاله با رجوع به تجربهی شماری از سازمانهای صنعتی موفق و پیشتاز در این زمینه، راه کارها و روشهای مدیریتی مناسب در جهت تحقق عملی پیوند و تعامل موثر بین صنعت و هنر معرفی و تحلیل خواهد شد.
نتیجهگیری کلی این خواهد بود که در زمانی که راهبری تولید و عرضهی محصولات و خدمات بر عهدهی سازمانها و نه افراد (صنعت گران و هنرمندان) میباشد، این سازمانها هستند که نقش اصلی را در پیوند دو دنیای صنعت و هنر برعهده دارند.

مسعود نیلی، دکتری اقتصاد و مدرس دانشگاه صنعتی شریف، مسؤول تدوین استراتژی توسعه صنعتی کشورمقاله ، چالشهای فرهنگی - اجتماعی تحقق استراتژیک توسعه صنعتی کشور، را ، در روز نخست همایش دوروزه «فرهنگ و صنعت ارائه کرد.
وی در این مقاله عنوان کرد: نتایج مطالعات طرح تدوین استراتژی توسعه صنعتی کشور نشان میدهد که کشور ما برای آن که بتواند به سطح قابل قبولی از رفاه دست پیدا کند، نیازمند رشد در حدود ده درصدی بخش صنعت و افزایش میزان صادرات صنعتی در حدود ده برابر میزان فعلی طی بیست سال آینده است. تحقق این اهداف مستلزم انجام حجم قابل توجهی از سرمایهگذاری خارجی، رشد بالای سرمایهگذاری بخش خصوصی، انجام تغییرات ساختاری در مالکیتها و مدیریتهای دولت در بخش صنعت و ارتباط عمیق با جهان صنعتی در جهت جذب فناوریهای پیشرفته است. به طور خلاصه، برون گرایی در صنعت با همه مشخصات و ویژگیهای آن تنها راه حصول به رفاه مطمئن و بلندمدت است.
از سوی دیگر نوعی از برداشت در حوزه‌های فرهنگی و سیاسی در چگونگی ارتباط با جهان خارج و نیز توسعه بخش خصوصی، متضمن درون گرایی، به حداقل رساندن وابستگی به کشورهای جهان و حفظ نقش اصلی برای دولت در اداره اقتصاد است. به نظر می رسد ضرورتهای آینده کشور و برداشتهای ذکر شده به نوعی پارادوکس در توسعه صنعتی تبدیل شده است که حصول به اهداف بالا اما متناسب با موقعیتهای کشور را به طورجدی با تردید مواجه میسازد.
سیدمحمد اعرابی، مدرس دانشگاه علامه طباطبایی و دکتری رشته مدیریت بازرگانی نیز مجری و مسؤول 35 طرح تحقیقاتی، مشاور سازمانها و گروههای صنعتی، با درج بیش از 20 مقاله علمی در نشریات تخصصی، ترجمه 82 کتاب در زمینه مدیریت، رفتار سازمانی و روش تحقیق، راه اندازی کارگاههای آموزشی در داخل و خارج کشور از است.

برای حمایت از حقوق صنعت?اران و مدیران صنایع بحرانی ، حضور و?یل مدافع از تش?ل های بخش خصوصی صنعت، ضروری است.
دبیر هیات امنا و سخنگوی خانه صنعت?اران گفت : بر اساس اصل 138 قانون اساسی ?ه به صنایع بحرانی می پردازد با توجه به شرایط بحرانی اقتصاد ?شوردر سال 1377، ستادی متش?ل از هفت عضو با اختیارات رییس جمهور ایجاد شد.
عباس پالیزدار گفت: بررسی و شناسایی عوامل بحران زا و اظهار نظر نهایی از جمله وظایف این ستاد است ?ه به لحاظ اجرایی به مصوبات مجلس و آیین نامه دولت ارجحیت دارد.
به گفته وی، اعضای این ستاد را وزیر صنایع ومعادن به عنوان دبیر ستاد، وزیر اقتصاد ودارایی، وزیر ?شور، رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی، رییس ?ل بان? مر?زی، وزیر بهداشت و درمان و وزیر ?ار و امور اجتماعی تش?یل می دهد.
وی افزود: متاسفانه تا?نون وضعیت صنایع ?شور اصلاح نشده است چرا ?ه این ستاد به اصطلاح بحران نیز با سیاست تقویت برو?راسی مسوولیت را به معاونین خود واگذار ?رده ?ه از طرف آنان نیز این مسوولیت به ترتیب به مدیران ?ل استانها و ?ارشناسان مربوطه محول شده ?ه نه تنها تاثیری در اصلاح وضعیت صنایع نداشتند بل?ه پس از چندین سال سرگردانی صنایع بحرانی، مسوولان اعلام می ?نند ?ه در واحد های صنعتی بحرانی در ?شور وجود ندارد.
پالیزدار با تا?ید بر سخنان رییس جمهور مبنی بر این?ه امنیت پایدار در ?شور نیاز به اشتغال دارد ، گفت : اشتغال مولد در صنعت نهفته است از این رو برای ایجاد این امنیت باید مش?لات صنعت را حل ?رد.
وی با اشاره به سیاست های حمایتی بخش صنعت افزود: با ایجاد بیمه های تضمین سرمایه گذاری و بان? و صندوق های تخصصی صنعتی می توان در راستای حل مش?لات صنایع بحرانی گام برداشت.
سخنگوی خانه صنعت?اران ایران با معرفی صنایع بحرانی در ?شور، گفت: سرمایه گذاری در صنایع به طور معمول ابتدا با هدف تولید صورت می گیرد اما به دلیل تولید ?متر از ظرفیت، این ?ارخانه ها زیان ده محسوب شده و دچار بحران می شوند.
وی افزود: در حال حاضر 46درصد از ?ارخانه های ?شور هنوز به خط تولید نرسیده یا تعطیل است و حدود 30درصد رنیز در شرف تعطیلی قرار دارد و تنها در صد ?می از این ?ارخانه ها فعال هستند.
به گفته پلیزدار،حدود 17هزار مدیر صنعتی به دلیل برو?راسی حا?م بر شب?ه بان?ی ?شور در زندان بسر می برند ?ه با آزادی هر ?دام از آنان 2 تا 3 میلیون فرصت شغلی در ?شور ایجاد می شود . این مدیران ?ه شا?یان اصلی محسوب می شوند به دلیل حضور نداشتن و?یل مدافعی برای حمایت از حقوق آنان ضروری است.

دانشجویان معدن با توجه به نیازهای معادن کشور آموزش نمی‌بینند و تعداد زیاد فارغ‌التحصیلان در بالا بردن آمارهای سازمان برنامه و بودجه بیشتر موثر است تا کار معادن.
دکتر مرتضی طبایی، معاون آموزشی دانشکده مهندسی معدن اصفهان در پاسخ به این پرسش که سیستم آموزشی عالی کشور در بخش معدن با چه مشکلاتی روبرو است گفت: سیستم آموزش معدن در دانشگاهها تا امروز تغییرات زیادی داشته که در جهت کاهش و رفع مشکلات بوده است ولی گاهی این تغییرات خود منشا ایجاد مشکلات دیگری می‌شود و از آنجا که دست‌اندرکاران تغییرات، اغلب صنفی برخورد می‌کردند گاهی تغییرات در جهت اهداف آنان اعمال می‌شد.
وی افزود یکی دیگر از معایب موجود در سیستم آموزشی در زمینه معدن، کمبود واحدهای عملی در این نسبت به واحدهای تئوری است، درسهای عملی کارآموزی یا انجام پروژه و یا آزمایشگاه در این رشته وجود دارد اما واحدهای عملی که نیاز هست در خارج از آزمایشگاه و در معادن انجام شود در مجموعه دروس گنجانده نشده است و همین امر باعث می شود که فارغ‌التحصیلان در زمینه‌های عملی و کاربردی توانایی لازم را نداشته باشد.
دکتر طبایی گفت: سیستم آموزشی دانشگاه در گذشته کاربردی بود به این معنا که دانشجویان یک ترم دروس تئوری را می‌گذراندند و یک ترم دروس عملی ویا به عبارت بهتر یک ترم را در دانشگاه و یک ترم را در معادن سپری می‌کردند.
عضو هیات علمی دانشکده معدن دانشگاه اصفهان افزود: برنامه‌ریزی لازم برای اینکه فارغ‌التحصیلان معدن بتواند به صورت عملی نیاز معادن کشور را برآورده کند صورت نگرفته است و تربیت متخصص تنها به منظور رسیدن به سقف یش‌بینی شده آماری صورت می‌گیرد.

مرجع: <a href=http://www.iranmining.com target=_blank class=link3>سایت معادن ایران</a>