سالگرد شهادت امام باقر علیه السلام بهانه ای است تا به برخی از سفارشات آن حضرت سری بزنیم و آن را مایه حیات ابدی خود قرار داده و به سعادت دنیا و آخرت برسیم. مهم تر از دانستن تاریخ زندگانی ائمه علیهم السلام آشنا بودن با دستورات آنها و هر آنچه که از ما می خواستند، می باشد. یکی از آن دستورات، مسأله بسیار مهم نماز جمعه می باشد که در این نوشتار به فضل الهی به آن خواهیم پرداخت و علت پرداختن به این مسأله این است که مسأله نماز جمعه در کلام امام باقر علیه السلام از ویژگی خاصی برخوردار است.

دهه اول ذی الحجه از ایام مهم سال است که عمل خیر و عبادت در آن بسیار مهم است. بیش از ده صفحه در مفاتیح الجنان درباره اهمیت و اعمال عبادی این ایام است.

امام رضا(ع) در مورد علل نماز جماعت فرمود:

نماز، ایستادن در برابر معبود با عظمتی است که همه هستی در کف قدرت اوست. سخن گفتن با پروردگارِ قدرت‌مندی است که سخنان ما را می‌شنود و از نهان و آشکار ما مطلع است. عبادت در برابر چنین معبود یکتایی، نباید سرسری و سبک باشد، بلکه باید با همان آداب و دستورهایی باشد که از طرف خود او آمده است.